Ben lise hayatım boyunca bi' tane aldım bu zamazingodan. ilk senemdi.. hevesliyiz tabii. söylentiye, efsaneye de inanmam ya hani! büyüdüğümü sandığım sivilceli ergen zamanlarım henüz.. arkadaşlar uyarmıştı oysa "bak olm alma benim dört tane kayboldu, gereksiz bu işler! parana yazık." falan diye ama hiç kulak asmadım onlara.
Rotring'in havası ayrı! onunla yazınca daha bi' güzel görünüyor el yazın.. kız yazısı mükemmelliğine yaklaşmasa da iyi iş çıkarıyor. elinden çıkan default yazı tipini değiştiriyor nerdeyse. mesela noki'nin uçlu kalemleri arial yazı tipinde yazıyorsa, rotring hem century gothic okunurluğu, hem de candara sevimliliğinde yazıyor.
Neyse hocuzela, kayboluş hikayesine gelelim şimdi. kalemi aldık, elim de alıştı, her şey hoş, güzel.. yazarken motive ediyor falan.. ne güzel hoyratça yazılar yazıyordum etrafa çılgınlar gibi.. derken bir gün kalemi gömleğimin cebine koymayı unutup teneffüse çıktım. sıranın üzerine bırakmıştım. döndüğümde kalem yoktu. aman tanrım!? kaybolmuştu! yerlere bakıyorum, köşelere, çantamın her yerine, ceketimin astarının içine hatta alt kattaki sınıfa dahi baktım ama bulamadım. sınıfta herkese de sormuştum mal gibi "rotringimi gördünüz mü?" sanki çıkıp gidecek bir yerlere veya sanki bana özel üretilmiş! ama o denli benimsemiştim be! yıllarca aradım da bulamadım. kayboluşunun üzerine 8 ev değiştirdik, sonuç yok. abaküsüme sarılıp yatıyorum geceleri, onunla avutuyorum kendimi. çıkıp geleceği günü bekliyorum..
onu beklerken yazmaya tövbe edecek değiliz ya?
o rotring'in acısıyla koşarak gittiğim en yakın kırtasiyeden aldığım 'noki' marka ucuz kalemi kullanıyorum o zamandan beri. hiç kaybolmuyor bunlar ama bozuluyorlar. ha bir de, şu soruyu hatırladın mı?
- 0.7 ucu olan? olup da vermeyenin!
