aklımın bir köşesine sıkışmışsın..
olur ya öyle;
sebepleri ararken en olmadık yerde
çakılıverir aniden gözüme!
aramazken de dışında kalır umurumun
hiç de çıkmaz ya ortaya..
hay aksi!
hep de en olmadık zamanda..
ve halen bulamamışken yerini
çıldırtmak pahasına sakın ortaya çıkma,
kal olduğun yerde.
önüm, arkam, sobe!
iliklerini delen rüzgârda zorlanırken yürümeye,
fark edersin ki adımların başlamış büyümeye.
bir zamanlar baş ucu kitabım sen iken,
şimdi aklımın bir köşesine sıkışmışsın
ve terk edilmişsin çürümeye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder